Medicinske zanimljivosti

 

Prvi lijekovi  

Riječ bolest potiče od praslovenske reči bol zato što je bol najupadljiviji subjektivni simptom većine bolesti.

Farmakologija (Grčki: pharmacon (φάρμακον) znači lijek, ilogos (λόγος) nauka) je nauka o međudjelovanju lijeka i organizma.

Farmacija (od grčke riječi φάρμακον = lijek) je zdravstvena profesija koja povezuje zdravstvene nauke sa hemijskim naukama. Bavi se sigurnom i efikasnom uoptrebom lijekova. Tradicionalna uloga farmacije je priprema i izdavanje lijekova, a danas uključuje moderne usluge kao npr. klinička ispitivanja, ispitivanje sigurnosti i efikasnosti lijekova i prikupljanje informacija o lijekovima. Farmaceuti su specijalisti za terapiju lijekovima i bave se optimizacijom lijekova za pozitivan ishod liječenja.

 

Samoodbrana organizma antigenima - imuni sistem

 

 
Zdrava hrana je osnov zdravog života. 
Pogledaj portal Zdrava hrana

Od bajanja do moderne farmakologije

Istorija medicine ide unazad više od 4500 godina. Medicina  kakvu danas poznajemo počela se razvijati prije 300 godina. Danas je opšte prihvaćeno racionalno farmakološko djelovanje aktivnih supstanci i lijekova.

Farmakologija kao nauka se oformila u XIX vijeku. 

Prije toga farmakologija se isključivo bavila proučavanjem djelovanja uglavnom biljnih ekstrakta.

U XX  vijeku dolazi do revolucije u farmakologiji odkrićima koja su imala ogroman značaj. Pojavljuju se novisintetski lijekovi, počinju sa primjenom antibakterijski lijekovi, sulfanomide, penicilin i mnogi drugi lijekovi. 

Prije razvoja moderne medicine, kada ljudi nisu znali šta uzrokuje bolesti, ljudi su vjerovali da bog ili bogovi šalju bolesti kao kaznu.

Da bi se odbranili od bolesti koristili su različite zapise i vrdžbine, da umilostive bogove. Od bolesti se branilo bajanjem i rječima.

Organizam sam odbranu od bolesti

Imunološki sistem je složen mehanizam u kome uvjerenje da se može ozdraviti igra važnu ulogu.

Imuni (imunološki) sistem je odbrambeni sistem organizma koji ga štiti od napada stranih mikroorganizama (virusa, bakterija, gljivica i parazita), njihovih hemijskih supstanci (toksina), kao i sopstvenih izmenjenih (npr. tumorske) i istrošenih ćelija. 

Imuni sistem se aktivira kada se strano tijelo ili organizam nađu u ljudskom telu. To su najšešće makroorganizmi (bakterije, virusi, gljivice), ili toksini, i takve činioce nazivamo antigenima. U užem smislu, imunogeni potiču reakciju imunog sistema dok su antigeni supstance za koja se vežu određena antitijela. Dakle, imuni sistem ne čine samo antitijela, već je to složen proces identifikacije, markiranja, uništavanja i uklanjanja uljeza.

Da bi se organizam odbranio od bolesti potrebno je da se aktivira imuni sistem. U toj aktivaciji sem farmakoloških lijekova, i genetskog potencijala organizma bitnu ulogu igra i uvjerenje.

Međutim i moderna medicina prihvata uticaj autopsihoze na razvoj i djelovanje bolesti.

pogledaj Placebo

Mehanizam djelovanja lijeka 

U najvećem broju slučajeva lijek deluje tako što se vezuje za ćelijske receptore. 

Pošto su receptori udaljeni od mjesta primjene, lijek treba da se transportuje od mjesta primene do mjesta djelovanja. 

Neki lijekovi djeluju direktno na ćelije bez specifičnog receptora (alkohol, inhalacioni anestetici). 

Veza lijek-recepor je različite snage (zavisno od tipa hemijske veze i stepena afiniteta lijeka za receptor) što i uslovljava dužinu djelovanja leka i njegovu jačinu. Neselektivnost lekovite supstance (anatomska ili enzimska) najčešći je uzrok pojave neželjenih dejstava leka. 

Uticaj lijekova na ljudski organizam izučava farmakodinamika. 

Uticaj organizma na lijek (apsorpcija, metabolizam i izlučivanje lijeka) proučava farmakokinetika.
 


Saznaj više o počecima i prapočecima medicine
od babilonske do moderne medicine... najpoznatiji doktori i medicinske škole koji su odredili savremenu i tradicionalnu medicinu...